December

9-11 december 2005

Tweede weekend BBCUP

door: Koffie

De deceptie van het eerste weekend is dit tweede wedstrijdweekend opgevolgd door louter gevoelens van victorie. We hoopten de grootste stijger in het klassement te zijn, helaas voor ons is die eer voor Poco Poco met het familieteam.
De training op zaterdag bestond uit boeien ronden, verdedigen en in de middag was het onderwerp starten en een echte wedstrijd meevaren.
’s Ochtends vroeg, de zon was nog niet op en de kleine wijzer stond tussen de negen en de tien, stapten wij op de boot. De vorige gebruiker was echter zo vrij geweest om de zeilen en de rolfok maar van de boot te halen. Om die reden hebben we dus zelf maar het grootzeil ingeschoren en de fok bevestigd aan de goede haakjes en oogjes.

Op het Slotermeer was iedereen al hard bezig om tegen de klok in rondjes te varen om een drietal boeien. Het irritante was dat iedereen de opdracht had gekregen om team KOFFIE in de weg te varen en dat wij de opdracht hadden gekregen om netjes de boei te ronden. Deze combinatie van opdrachten was een uitdaging op zich. Vervolgens groepeerden we ons in equipes van 4 boten, en voor de mensen die volgens het OEI-principe* dit trainingsonderdeel ongewild vernaggelden zal ik nog eens uitleggen wat de bedoeling was. Op het moment dat de achterste boot overstag ging, moesten de drie boten daarvoor volgen. Dit meeklappen is een basistechniek in de verdediging tijdens de wedstrijd.

De middag is een aantal starts geoefend en de start van team KOFFIE ging steeds beter. Dit gaf ons dan ook een goed gevoel voor de wedstrijddag. De training was de zaterdag vrij intensief en we zouden nog moeten poetsen ook die avond.

Na de verdeling van de boten waren er wederom teams die de onderkant van hun boot ingenieus in het zoutzuur dompelden om de boot wit en glad te maken. De techniek die wij gebruikten is veel effectiever en sneller. In plaats van poetsen hebben we onze boot voorzien van een latex laag die vakkundig vacuüm is gezogen. Dit betekent een gladde onderkant en wegwerking van alle oneffenheden. Het aanbrengen van die laag was nogal omslachtig maar als je een kraan hebt om de boot uit het water te halen ben je in twintig minuten klaar. Het idee van een van de teamleden om gewoon een paar polen hiervoor in te huren was nog beter, want voor handvol eurootjes per uur hebben zij midden in de nacht onze voorbereiding gedaan, terwijl van onze welverdiende nachtrust konden genieten.

De wedstrijddag op zondag.
Het leek er op dat het wat harder zou gaan waaien en dat is in het voordeel van onze massa. Rekening houden met de valversnelling van de zwaartekracht van 9,81 m/s2 wisten we dat we onze boot zonder noemenswaardig snelheidsverlies op de juiste helling konden gaan houden.
Uiteraard was het weer genieten van de KOFFIE-muziek (de spontane naamsbekendheid van team KOFFIE is verhoogd naar 100%).
De drie wedstrijden hebben we gevaren volgens het KOFFIE-team-rouleersysteem, Elk bemanningslid is generaal inzetbaar hiermee is een flexibiliteit gecreëerd die zijn weerga niet kent. Dit betekent dat elke wedstrijd een andere stuurman, een andere fokkemeester en een andere strateeg wordt benoemd.
De eerste wedstrijd hadden we een goede start, echter er was een theedrinker die zonodig over stuurboord moest starten. En dat kon die dus niet, dit team zat weer een ander team in de weg en zo ontstond er een dominoeffect, team Momento Silencio ** moest voor ze (de theedrinkende stuurboordstarters) klappen en voer vervolgens over stuurboord op onze mooie bakboord koers af, KOFFIE ging dus maar overstag, vervolgens kregen wij de scheldkanonnades van de concurrerende teams over ons heen, gelukkig konden we net op tijd weer overstag naar de bakboordkoers en hoefde niemand te wijken van zijn/haar oorspronkelijke koers, dat teams toch afweken van die lijn is dan op geheel eigen risico.
Door het akkefietje kwamen we in een positie waarin we weer iedereen moesten gaan inhalen. In het peloton denderden we af op de bovenboei om deze voor de eerste keer te ronden. We hebben in het kruisrak een aardige stukje gevaren en we waren al opgeklommen tot de kop van het peloton. In het ruimewindse rak is de strategie bepaald op het zogenaamd curve-varen, ook wel banaanvaren genoemd. Dit betekent niet in een rechte lijn naar de volgende boei, maar iets meer naar buiten of binnen varen, zodat concurrenten niet een windkegel kunnen vormen waar wij last van zouden hebben. Op dit rak hebben we ook weer twee boten verwezen naar een plaats achter ons.
De tweede keer dat de bovenboei gerond moest worden, was er een team dat ruimte claimde. Echter er werd te veel ruimte genomen (een valk is echt niet 12 meter breed, meet maar na) dus was er een gat waar we in doken. Uiteraard protesteerden wij tegen deze gang van zaken, echter een officieel protest indienen is zo 2002, dus dat hebben we niet gedaan. Vervolgens was er nog een andere boot die wij hinderlijk in de weg zaten en na het aanhoren van een subtiel “PROTEST, HALLO, PROTEST, JULLIE MOETEN TWEE RONDJES DRAAIEN, PROOOHOOOOOTEST” en het aanschouwen van een rode vlag hebben we een 720 gedaan. Dit kost wat tijd, maar je hebt wel weer een sportief doel voor ogen. Die valk van 12 meter breed moet worden ingehaald. Dit is ons gelukt in het laatste kruisrak. Het was niet alleen leuk om dat team in te halen, het was nog leuker dat één teamlid uit Utrecht** van team KOFFIE ondanks twee rondjes toch sneller bleek dan zijn partner in die andere boot.
De elfde plek was onze beloning, en wat is er beter dan een eentje? Juist, twee eentjes, dus deze prestatie mag niet onvermeld blijven.

Wedstrijd twee was Verbetering met een hoofdletter V. De vlagen werden goed gebruikt en de tactiek is aangepast door goed te kijken naar de route die de boten voor ons aflegden. Dit resulteerde in een fantastische 8ste plaats. Er was dus nog meer uit te halen.

Wedstrijd drie was ook weer een fantastisch feest, de ene boot die op de startlijn stil lag, andere boten die bij het starten zo bleven varen dat wij in een hoek werden gedrukt. Onze goede plaats hebben we weten vast te houden door de vlagen te gebruiken en onze eigen race te varen. De boten achter ons konden inderdaad hoger aan de wind, maar wat gingen ze zacht.
Het beste resultaat ooit van ons team werd hier gehaald, we zijn 7e geworden.

Dit weekend zijn we 7e in het dagklassement geëindigd en in het algemeen klassement zijn we 7 plaatsen gestegen naar een 12 plek. De laatste wedstrijd eindigden we als 7e. We gaan er van alles aan doen om verder te stijgen in het klassement. Dit kan ook niet anders, want wie kan er nou niet zonder KOFFIE?


*OEI = ongewenste eigen initiatief
** teamnaam om privacy redenen gefingeerd

Uitslagen

December Cup

11 december 2005